W mediach społecznościowych pojawiły się wpisy sugerujące, że Polska nie została dopuszczona do europejskiego projektu produkcji pocisków dalekiego zasięgu. Rzekome wykluczenie miało być efektem sprzeciwu ze strony Niemiec. W rzeczywistości Polska nie tylko należy do projektu European Long-Range Strike Approach (ELSA), ale jest także jednym z jego inicjatorów.
European Long-Range Strike Approach (ELSA)
W lipcu 2024 roku na szczycie NATO w Waszyngtonie Polska, Francja, Niemcy i Włochy powołały do życia inicjatywę ELSA dotyczącą współpracy w zakresie zdolności uderzeniowych dalekiego zasięgu. Sygnatariuszami ELSA byli ministrowie obrony wymienionych państw. Do inicjatywy dołączyły później także Wielka Brytania i Szwecja.
ELSA to odpowiedź na rosyjską przewagę w zakresie lądowych pocisków dalekiego zasięgu. Celem projektu jest opracowanie europejskiego pocisku odpalanego z lądu o zasięgu od 1000 do 2000 kilometrów. Ponadto ELSA zakłada wzmocnienie europejskiego przemysłu obronnego i zmniejszenie zależności od USA. W maju poseł Jean-Louis Thiériot, członek Komisji Obrony Zgromadzenia Narodowego Francji, poinformował, że wybór podmiotów mających realizować program ELSA powinien nastąpić w czerwcu tego roku.
Polska jest obecnie aktywnym uczestnikiem programu. Nie ma żadnych informacji potwierdzających jej rzekome wykluczenie lub zablokowanie.
Pociski dalekiego zasięgu
Rosyjska inwazja na Ukrainę w 2022 roku uwydatniła lukę w europejskich zdolnościach uderzeniowych. Posiadanie systemów dalekiego zasięgu jest fundamentalną zdolnością do obrony i odstraszania. Mimo że państwa ELSA dysponują już pociskami manewrującymi odpalanymi z powietrza, a w niektórych przypadkach z morza, żaden europejski członek NATO – z wyjątkiem Turcji – nie dysponuje konwencjonalnym pociskiem odpalanym z ziemi o zasięgu większym niż 300 kilometrów.
Tymczasem siły zbrojne Rosji używają kilku typów takich pocisków. Są to m.in. pocisk balistyczny krótkiego zasięgu 9K720 Iskander o zasięgu 500 km i pocisk manewrujący 9M728 o zasięgu 2500 km. W zależności od rozmieszczenia systemy te są zdolne do atakowania celów w całej Europie.
Ponadto w kontekście produkcji pocisków rakietowych Europa w dużym stopniu polega na Stanach Zjednoczonych. Projekt ELSA ma więc na celu nie tylko uzupełnienie luki w europejskich zdolnościach odstraszania, ale także wzmocnienie europejskiego przemysłu obronnego i zmniejszenie zależności od USA.
Podsumowanie
W lipcu 2024 roku Polska, Francja, Niemcy i Włochy zainicjowały projekt European Long-Range Strike Approach. Do projektu szybko dołączyły także Wielka Brytania i Szwecja. ELSA to odpowiedź Europy na rosyjską przewagę w zakresie lądowych pocisków dalekiego zasięgu. Ma na celu nie tylko uzupełnienie luki w europejskich zdolnościach odstraszania, ale także wzmocnienie europejskiego przemysłu obronnego i zmniejszenie zależności od USA.
Wpisy sugerujące, że Polska nie została dopuszczona do europejskiego projektu produkcji pocisków dalekiego zasięgu, są fałszywe. Wbrew niektórym doniesieniom Polska należy do projektu ELSA, jak również jest jednym z jego inicjatorów. Nie ma żadnych informacji potwierdzających jej rzekome wykluczenie lub zablokowanie.
Źródła
Ministerstwo Sił Zbrojnych Francji: Komunikat prasowy dot. ELSA
International Institute for Strategic Studies: Europe’s missile renaissance
DefenseNews: Europe’s long-range strike project nears choice of lead contractors
Reuters: Four European nations agree to jointly develop long-range cruise missiles
War on the Rocks: Europe, deterrence, and long-range strike
